تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره احزاب
آیه 47 و 48
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلاً كَبِيراً (47)
وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ وَكَفَي بِاللَّهِ وَكِيلاً (48)
ترجمه :
و به مؤمنان بشارت ده كه براى آنان از سوى خداوند بخششى بزرگ است.
و كافران و منافقان را اطاعت مكن، و به آزارشان اعتنا مكن، و بر خدا توكّل نما كه خداوند براى وكالت كافى است.
نکته ها:
بى اعتنايى به آزار و اذيّت دشمنان به معناى سستى و كوتاهى در برخورد با آنان نيست، بلكه به معناى توكّل و اميدوارى به رحمت الهى، دلسرد نشدن از برخوردهاى آنان است.
پيامبر، از جانب خداوند مأمور مى شود تا به مؤمنان بشارت دهد كه لطف و فضل ويژه او شامل حال آنان مى شود و اين خود بزرگ ترين لطف خداست.
اين آيه، «و بشّر ...» مصداق و نمونه آيه قبل است كه فرمود: «مبشّراً».
پیامها؛
- ايمان، شرط دريافت الطاف ويژه الهى است. «بشّر المؤمنين»
- رهبر بايد به مؤمنان بشارت دهد. «بشّر المؤمنين»
- رفتار خدا با مؤمنان بر اساس فضل است. «من اللّه فضلاً» البتّه تفضّلات الهى بر بندگان، داراى درجات و مراتبى است. «فضلاً كبيراً»
- كسى كه به سرچشمه قدرتِ حقّ دلگرم شد، مى تواند از منحرفان جدا شود. «من اللّه فضلا كبيرا - ولا تطع ...»
- بى اعتنايى به كار شكنى هاى كفّار و منافقان و مقاومت در برابر خواسته هاى آنان، به توكّل نياز دارد. «لا تطع - دَع اَذاهم - توكّل»
- كفّار و منافقان در يك خط هستند. «ولا تطع الكافرين و المنافقين» كار هر دو آزار دادن مؤمنان است. «اذاهم»
- در شرايطى، رهبر بايد فقط ارشاد كند و به فكر مقابله به مثل و انتقام از مخالفان نباشد. «دَع اَذاهم»
- به خداوند توكّل كنيم، زيرا او وكيل لايق و با كفايتى است. «و كفى باللّه وكيلا»
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره احزاب
آیه 47 و 48
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلاً كَبِيراً (47)
وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ وَكَفَي بِاللَّهِ وَكِيلاً (48)
ترجمه :
و به مؤمنان بشارت ده كه براى آنان از سوى خداوند بخششى بزرگ است.
و كافران و منافقان را اطاعت مكن، و به آزارشان اعتنا مكن، و بر خدا توكّل نما كه خداوند براى وكالت كافى است.
نکته ها:
بى اعتنايى به آزار و اذيّت دشمنان به معناى سستى و كوتاهى در برخورد با آنان نيست، بلكه به معناى توكّل و اميدوارى به رحمت الهى، دلسرد نشدن از برخوردهاى آنان است.
پيامبر، از جانب خداوند مأمور مى شود تا به مؤمنان بشارت دهد كه لطف و فضل ويژه او شامل حال آنان مى شود و اين خود بزرگ ترين لطف خداست.
اين آيه، «و بشّر ...» مصداق و نمونه آيه قبل است كه فرمود: «مبشّراً».
پیامها؛
- ايمان، شرط دريافت الطاف ويژه الهى است. «بشّر المؤمنين»
- رهبر بايد به مؤمنان بشارت دهد. «بشّر المؤمنين»
- رفتار خدا با مؤمنان بر اساس فضل است. «من اللّه فضلاً» البتّه تفضّلات الهى بر بندگان، داراى درجات و مراتبى است. «فضلاً كبيراً»
- كسى كه به سرچشمه قدرتِ حقّ دلگرم شد، مى تواند از منحرفان جدا شود. «من اللّه فضلا كبيرا - ولا تطع ...»
- بى اعتنايى به كار شكنى هاى كفّار و منافقان و مقاومت در برابر خواسته هاى آنان، به توكّل نياز دارد. «لا تطع - دَع اَذاهم - توكّل»
- كفّار و منافقان در يك خط هستند. «ولا تطع الكافرين و المنافقين» كار هر دو آزار دادن مؤمنان است. «اذاهم»
- در شرايطى، رهبر بايد فقط ارشاد كند و به فكر مقابله به مثل و انتقام از مخالفان نباشد. «دَع اَذاهم»
- به خداوند توكّل كنيم، زيرا او وكيل لايق و با كفايتى است. «و كفى باللّه وكيلا»
- ۱.۷k
- ۱۰ شهریور ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط